Routes in de Achterhoek Bevrijdingsroutes Abellife
Routes in de Achterhoek. Bevrijdingsroutes langs indrukwekkende verhalen.
Het boek, door auteur Bertine Kleinjan, en de bijbehorendeAbellife app,bevatten elf verschillende fiets en/of wandelroutes langs verhalen uit de oorlogstijd in de Gelderse Achterhoek. Samen met dit handzame prachtige boek en de Abellife app wordt u langs de spannendste verhalen meegenomen uit de oorlogstijd. Geniet van het prachtige Gelderse landschap, de meest knusse café’s en restaurants terwijl u zich in de oorlogsgeschiedenis van dit zo vreedzaam ogende stukje Gelderland laat onderdompelen. Spannend en ontspannend tegelijkertijd!
Foto materiaal.
Wo2verzameling.nl was gevraagd om een stukje foto materiaal aan te leveren, en als dank een vermelding in dit geweldige boekje! Het boekje en de app vertellen het verhaal van een aantal (lokaal) bekende en minder bekende Achterhoekers die in de oorlogsjaren hachelijke gebeurtenissen mee moesten maken tegen wil en dank. Van boer tot held, en leden van het verzet en natuurlijk de ontlading van de bevrijding. Beleef het van dichtbij en bezoek de geschiedenis en gastvrijheid van de Achterhoek!
Manifest aan de Nederlandse Arbeidersklasse. Een pamflet waarin wordt gewaarschuwd om vooral landverraders hun straf niet te laten ontlopen. Opgesteld door Het dagelijks bestuur van de partijraad der Communistische partij van Nederland. De mensen achter verzetskrant De Waarheid.
Dit is het persoonsbewijs van mijn opa, Leonardus Johannes van Kuijeren (Leen). Afgegeven op 6 december 1941 in Den Haag. Voorzien van kloeke foto en vingerafdruk. Opa moest eigenlijk de “arbeitseinzatz” in, maar daar had hij zijn prioriteiten niet liggen. Onderduiken dus… De Duitsers zijn meerdere keren aan de deur geweest bij mijn oma om te vragen “wo dein mann ist!”. “Ist weg…” was het antwoord van mijn oma. Totdat de Duitsers lucht kregen van een dubbele vliering in die woningen.
“Wo is dain mann?” Ist weg…” “Dann haben Sie nichts dagegen, dass wir durch die Wand schießen.” “Leen, kom er in Godsnaam uit anders gaan ze schieten!” Toen moest opa voor de dag komen helaas. Weggevoerd naar Duitsland, Leipzig, Samen met zijn broer de zoutmijnen en fabrieken in. Mijn opa is zonder zijn broer teruggekeerd naar Nederland na de oorlog. In een te klein pak, en berooid van alles kwam hij uiteindelijk aan op Hollands Spoor Den Haag, waar mijn oma hem iedere dag vanaf de bevrijding stond op te wachten.
Theo waar ben je….
Ereveld Loenen
Het graf van Theo van Kuijeren ligt op het Ereveld in Loenen. Onze familie heeft lang gezocht naar het graf van Theo van Kuijeren, vooral in de omgeving van Leipzig en in Duitsland. Theo van Kuijeren bleek al lang zijn plekje te hebben op het Ereveld te Loenen. Dit leerden wij in maart 2015. Mijn oom Jan van Kuijeren, heeft het graf van Oom Theo ontdekt.
De overlevering van Jan van Kuijeren is als volgt;
31/03/2015
IN MEMORIAM,
“Vandaag is het 70 jaar geleden dat mijn oom Theo omkwam in Duitsland. In verband met de toenemende razzia’s en kans doodgeschoten te worden, besloten Theo (destijds 18 jaar) en zijn broer Leen (30 jaar) in november 1944 zich alsnog voor de Arbeitseinsatz (gedwongen te werk-stelling in de Duitse oorlogsindustrie) aan te melden. Vanaf de Slachthuis-kade in Den Haag werden zij per Rijnaak op transport gesteld naar Halle a/d Saale nabij Leipzig. Hier werden zij van elkaar gescheiden en op verschillende locaties in fabrieken te werk gesteld. Zijn broer Leen (mijn vader) kwam na de oorlog heelhuids thuis, doch van Theo werd nooit meer iets vernomen. Naar alle waarschijnlijkheid is Theo op 31 maart 1945 tijdens bombardementen door de geallieerden omgekomen. Bij toeval kwam ik op internet een foto van zijn grafsteen op het spoor van de Oorlogsgravenstichting op het Ereveld in Loenen, bij Apeldoorn.”
Jan van Kuijeren.
Research en foto’s door Jan van Kuijeren.
Vandaag 21 februari 2016 heb ik een email ontvangen van Cor Bart van www.razziabeverwijk.nlen www.oorlogsslachtoffersijmond.nl. Cor heeft een bericht aan het Nederlandse rode kruis ontdekt in de archieven van het ITS (international tracing system) tijdens hun eigen zoektocht. In dit bericht staat dat enkele uit Nederland afkomstige dwangarbeiders gedood zijn bij een bombardement op Halle op 31 maart 1945. Daaronder is ook Theo van Kuijeren vermeld, nummer 2 op het document. Uit het document blijkt dat Theo in Ammersdorf zijn onderkomen zou hebben gehad. Iets wat wij van Wo2verzameling.nl nog niet wisten. Weer een hint die helpt bij de zoektocht naar Theo van Kuijeren. Cor Bart, hartelijk bedankt!
Levensmiddelen kaart van het evacuatiecentrum Veemgebouw. Aan de beukenlaan te Eindoven.
Het in 1942 door Philips ontworpen en gebouwde pand is na de verwoesting van Eindhoven in 1944, in gebruik genomen als evacuatiecentrum, er werd tijdelijk onderdak aangeboden en een voedselvoorziening in onder gebracht. Het Veemgebouw is nu een Rijksmonument. De getoonde kaart is een soort van distributiekaart gemaakt van een D.P. Index Card, wat staat voor displaced persons card. AEF staat voor Allied Exeditionary Forces. Deze kaart werd als een soort van tijdelijke identificatie uitgegeven aan personen die geen aanspraak meer konden maken op hun eigen identiteit. In een oorlog zwerven er honderdduizenden mensen rond waarvan met geen mogelijkheid hun echte identiteit te achterhalen valt. Deze mensen kregen zo een soort kaart. Blijkbaar bij papierschaarste ook te gebruiken als voedselbon kaart. Op de achterkant staat Not A Pass gedrukt, om misbruik tegen te gaan. Gestempeld 9 mei 1945.
