Artikelen over de eerste wereldoorlog.
Het Nederlandse mobilisatiekruis uit de eerste wereldoorlog.
Op de voorkant; “Augustus 1914 – november 1918”. Op de achterkant de woorden; “Mobilisatie, vrede, eer”. Aan een rood wit blauw lint bevestigd. Ingesteld op 1 augustus 1924, door het “Nationaal Comité Herdenking Mobilisatie 1914“. Het mobilisatiekruis werd niet uitgereikt, maar moest worden gekocht, als men er recht op had.
Links;
De miniatuur is vermoedelijk van zink, en onderop staat “Janco IJzer-bedevaart”.In de toren die langs de rivier de IJzer ligt, is een mooi museum gevestigd. Je wandelt langs de crypte uit 1930, waar gesneuvelde Belgische en Britse soldaten uit de eerste wereldoorlog hun laatste rustplaats hebben gevonden. Dan wandel je langs het park naar de toren, en kun je met de lift de IJzertoren tot aan de top betreden. Vanaf het dak heb je het uitzicht over elke richting van het gebied en dus een vrij uitzicht over alle linies in de nabije omgeving. De tocht te voet terug brengt je langs allerlei taferelen uit de geschiedenis van Vlaanderen, zoals de vrouwen emancipatie, de modernisatie van de landbouw, het vrij worstelen van het Vlaams gedachtegoed, en de eerste en de tweede wereldoorlog. Tevens staan de IJzertoren en de crypte voor het Vlaanderen dat meer zelfbestuur wil. Op de IJzertoren staan in kruisvorm de letters AVV VVK wat staat voor Alles Voor Vlaanderen, Vlaanderen Voor Kristus. De crypte is op de nacht 15 op 16 maart 1946 compleet met de grond gelijk gemaakt door explosieven, en de Walen waren altijd sterk verdacht van het vernielen van deze crypte aan de voet van de IJzertoren. Hoe het ook gegaan is, heden ten dage is het een indrukwekkende plek, beladen met emotie en geschiedenis.
Op nog geen kilometer afstand van de IJzertoren ook direct op de oever van de rivier de IJzer in noordelijke richting ligt de Dodengang. Een gerenoveerd stuk loopgraaf die de beruchte naam te danken had aan de verticale ligging, ten opzichte van de Duitse loopgraven, waardoor deze loopgraaf onder direct vijandelijk vuur lag. ook deze loopgraaf is nu te bezoeken en is één van de trieste maar dierbare Vlaamse herinneringen aan de eerste wereldoorlog. De dodengang en haar belabberde strategische positie zijn perfect te bekijken vanaf de top van de IJzertoren. Als je de positie van de Duitse linies kunt plaatsen, kun je goed zien dat de Belgische loopgraaf de dodengang haaks op de Duitse loopgraven gepositioneerd is. Deze volgt de oever van de rivier de IJzer. Dat maakt juist de soldaat in de dodengang een makkelijke prooi voor scherpschutters en Duitse artillerie.
De IJzertoren is grondig gerenoveerd de afgelopen jaren zodat deze helemaal klaar is voor de herdenking van 100 jaar begin van de eerste wereldoorlog. Net zoals vele andere monumentale plekken in de omgeving. Veel herdenkingen en bijeenkomsten zullen georganiseerd worden in de omgeving van Ieper, Diksmuide, Passendale, en rond de IJzer tijdens de 100-jarige herdenking van het begin van de eerste wereldoorlog.
Meer over de renovatie van de IJZertoren en omgeving, een artikel uit 2009.
Uitgegeven aan het einde van de eerste wereldoorlog. In een doosje van Samuel Jenkings uit Birmingham. Links; Een zilverkleurige kleine medaille aan een lint met verschillende Britse nationale kleuren. Op de voorzijde is een portret van King George afgebeeld en op de achterzijde een ruiter te paard. Rechts; Een bronskleurige victory medaille met regenbooglint met een vredesengel op de voorzijde en tekst op de achterzijde. De batton is uitgevoerd in de kleuren gelijk aan de linten die aan de insignes zijn bevestigd. Een batton is een handige manier om te laten zien dat je wel de onderscheidingen hebt verdiend, maar niet het hele gewicht aan koper mee hoeft te dragen. Daarom ook de miniatuur uitvoeringen. Typisch na-oorlogse herinneringsmedailles zoals vele Britten ze voor decennia lang, met trots op hun revers droegen. Klik op de link hieronder om meer te zien van deze historische set van miniatuur onderscheidingen, en nog een aantal andere bijzondere eerste wereldoorlog voorwerpen. Waaronder een Duits scrapbook met krantenartikelen uit de eerste wereldoorlog en ook een origineel trench fluitje uit 1916.
Helaas verscheen dit bericht in het nieuws;
“Vlak voor de herdenking van de vijftigste verjaardag van de Duits-Franse verzoening zijn op een militaire begraafplaats in de Franse Ardennen graven van Duitse soldaten uit de Eerste Wereldoorlog beschadigd.
Op de begraafplaats in Saint-Etienne-a-Arnes zijn zo’n 40 grafstenen omvergetrokken en er is brand gesticht.
De Franse minister Valls, van Binnenlandse Zaken, heeft de grafschennis scherp veroordeeld. Hij zegt er alles aan te zullen doen om de daders te vinden.
De begraafplaats ligt 40 kilometer van Reims, waar bondskanselier Merkel en de Franse president Hollande vandaag vieren dat hun landen zich 50 jaar geleden verzoenden en een samenwerkingsverdrag sloten.
Merkel en Hollande bezoeken de kathedraal waar president Charles de Gaulle en bondskanselier Konrad Adenauer op 8 juli 1962 een katholieke verzoeningsmis bijwoonden.” (noot van wo2verzameling; Het verdrag is werkelijk in januari 1963 getekend.)
(Bron: NOS.nl)
In het ochtendgloren verloor hij zijn hart,
De maten van de compagnie met het zijne ook het eigen.
Er rest hun niets meer dan een afscheid op een plek,
Door hun verkoren om hun spaarse tranen daar op de natte klei te doen vallen,
Vele malen waardevoller dan de regen, die neerdaalt op het eeuwige grijs van hún bestaan.
Hier zal hij rusten, hier kunnen we heen,
Laat deze ziel voor altijd samen, met zijn compagnie, en nooit alleen.
Op een plek om te eren en te leren over voorheen.
Een plek om te leren, een plek om te eren.
OvK. 8/7/12